Bart De Wever

Deze “ remake “ van Jan Breydel is een niet oniteressant figuur. Hij heeft voor zich dat hij een heldere visie heeft op wat niet werkt. Andersom is hij een negatieve “outsider” in de creatieve globalisatie sfeer. Wilders in Nederland bv. heeft eveneens een zelfstandig agenda, maar hij speelt ook internationaal. Dat kan De Wever niet. Hij zit vast in een voorbijgestreefd minderwaardigheidscomplex dat hij telkens weer wil aabrengen in een door hemzelf in het leven geroepen crisis. Alhoewel ik het met hem niet eens ben, begrijp ik zijn kritiek op een aantal belgische toestanden die hun oorsprong vinden in voorbijgesteefde cliches en die niet langer passen in het huidig politiek en maatschappelijk kader.

Jammer genoeg ontbreken in zijn discours thema’s die de politcologen vandaag bezig houden.Dat Belgie in zijn huidige strukturen slecht werkt wordt door niemand tegengesproken. Dat de Noord/Zuid verhouding,omwege van asymmetrische ontwikkelingen, moet worden rechtgetrokken is evident. Het debat wordt helaas gevoerd binnen parochiale parameters. De Heer De Wever heeft het recht republikein te zijn of Belgie als achterhaald te beschouwen maar hij stelt geen operationeel alternatief voor , dat ook politiek en sociaal ekonomisch rekening houdt met het globaal gesprek dat langzaam maar zeker de post WOII architectuur overal aan het herzien is. Zijn intelligentie wordt geremd door aan zichzelf opgelegde beperkingen, zodat we verzeilen in een hopeloze vertoning van staatsonkunde en provincialisme. Er is hier duidelijk een anti- intellectuele dynamica aan het werk, waarin het populisme van Siegfried Bracke en Co. een voedingsbodem hebben gevonden.Het zwaaien met de leeuwenvlag tijdens prime time Ronde van Frankrijk TV uitzendingen is in dit onderontwikkeld gedachtengoed een overwinning !!!!
Ondertussen zijn wij Europa’s patient. De financiele moeilijkheden in Griekenland,Ierland enzv (mogelijks komen wij ook aan de beurt) zijn macro- storingen : de Belgiche micro-saga wordt “gesnobeerd”omdat het debat platvloers overkomt, tot vervelens toe. Er is hier nog geen existentiele uitkomst te bespeuren. Zelf de lichaamstaal van de acteurs (?) is een Belgenmop waarop de Nederlanders zo verkikkerd zijn.

Het kartel CD&V/N-VA dat Leterme de “via dolorosa” heeft ingestuurd was een grove misrekening. De Wever blijft -voor hoe lang ?- op een machiavelliaanse manier de dividenden er van incasseren. Ondertussen lopen de franstaligen ,genre Mangain, amok en is het vrak van de schipbreukelingen ,die onderling vechten voor het roer van het zinkend schip, stuurloos.
Wil De Wever een Vlaamse Staat ? ”so be it....but you have to be more than one to tango”. Ik wens hem veel plezier met de afrekening en met de internationale consequenties. Wil hij integendeel een transparente hervorming, in de richting van de suggesties van Johan Vande Lanotte, “let’s do it, fast”. De tijd die overblijft voor het optreden van een Staatsman is beperkt . Moest Belgie op een niet gestuctureerde manier uiteenvallen , beloven de gevolgen daarvan onvoorzienbaar te zijn. Wij zullen niet mogen rekenen op enige sympathie voor een degradatie naar categorie “failed state” door o.a. Moody’s Standard and Poor’s, maar dit type overweging laat de meeste belgische poltici blijkbaar koud.

Erg dat Albert II zo een ondankbaar “fin de regne” moet meemaken. Dat heeft hij zeker niet verdient. Ik wil toch nog hopen dat Bart De Wever zijn intelligentie zal willen inspannen voor een meer positieve koers. Hij kan best inspiratie vinden bij het lezen van Francis Fukuyama “The origins of political order”. Weliswaar komt Halle/Vilvoorde daar niet in voor. So much for that !